Πρόκειται για νοσήματα που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή. Σε κάποια από αυτά, όπως το AIDS και οι ηπατίτιδες, αναφερόμαστε εκτενέστερα αλλού.

Εδώ θα αναφερθούμε στα συχνότερα:

1. Σύφιλη
   
     Προκαλείται από το βακτήριο Treponema pallidum και μεταδίδεται με όλους τους τρόπους σεξουαλικής επαφής. Η σύφιλη είναι ιδιαίτερα μεταδοτική και γνωρίζει νέα εξάπλωση, ιδίως σε ομάδες πληθυσμού με επικίνδυνη σεξουαλική συμπεριφορά όπως οι ομοφυλόφιλοι άνδρες και οι ετεροφυλόφιλοι με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους.
   
   Τα κλινικά στάδια της σύφιλης είναι τρία:
     Η πρωτοπαθής χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ανώδυνου έλκους στα γεννητικά όργανα λίγες εβδομάδες μετά τη σεξουαλική επαφή κατά την οποία μεταδόθηκε η λοίμωξη. Το έλκος μπορεί επίσης να εμφανιστεί οπουδήποτε αλλού ανάλογα με το είδος της επαφής.
   
     Η δευτεροπαθής σύφιλη έπεται λίγο μετά το πρώτο στάδιο αν δεν δοθεί θεραπεία. Το χαρακτηριστικό της είναι διάχυτο εξάνθημα (ερυθρά στίγματα) που προσβάλλει και παλάμες – πέλματα. Επίσης εκδηλώνεται ως λεμφαδενοπάθεια (διογκωμένοι λεμφαδένες).
   
     Η τριτοπαθής σύφιλη είναι η προσβολή του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος ή της αορτής (όπου προκαλεί ανεύρυσμα) ή της ρινός αργά στην πορεία της νόσου. Είναι αρκετά ασυνήθιστη πλέον, καθώς αντιμετωπίζεται σε πρωιμότερο στάδιο. Εκδηλώνεται ως μηνιγγίτιδα ή ως ψυχική διαταραχή (αλλαγή συμπεριφοράς, άνοια) ή ως νευρολογική νόσος (παρέσεις εγκεφαλικών νεύρων, αισθητικές διαταραχές κάτω άκρων).
   
     Τα ανωτέρω στάδια μπορεί να είναι λιγότερο ευδιάκριτα και να συγχέονται μεταξύ τους σε ασθενείς με ανοσοκαταστολή όπως η λοίμωξη HIV / AIDS. Η διάγνωση τίθεται με τη κλινική εικόνα και τις τρεπονηματικές (FTA) και μη τρεπονηματικές (VDRL) ορολογικές δοκιμασίες. Σε υποψία τριτοπαθούς σύφιλης απαιτείται οσφυονωτιαία παρακέντηση και εξέταση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Η σύφιλη θεραπεύεται κατά κύριο λόγο με ενέσιμη Πενικιλλίνη. Ανάλογα με το στάδιο της νόσου αλλάζουν η δόση και η διάρκεια της θεραπείας.
2. Ουρηθρίτιδα
   
     Η ουρηθρίτιδα στον άνδρα εκδηλώνεται με δύσοσμο, πυώδες έκκριμα από την ουρήθρα. Συνήθως συνυπάρχει πόνος κατά την ούρηση και κατά τη σεξουαλική επαφή. Ο πυρετός τις περισσότερες φορές απουσιάζει.
   
     Οφείλεται συνήθως στο γονόκοκκο (Neisseria gonorrhoeae) ή στα χλαμύδια (Chlamydia trachomatis). Πολύ συχνά αυτά τα δύο συνυπάρχουν και για αυτό το λόγο θεραπεύονται ταυτόχρονα.
     Η διάγνωση τίθεται κλινικά και επιβεβαιώνεται με καλλιέργεια. Η θεραπεία συνιστάται σε ενέσιμη κεφτριαξόνη για το γονόκοκκο. Συνιστάται η λήψη και αζιθρομυκίνης από το στόμα για πιθανή συλλοίμωξη από χλαμύδια.
   
     Ανάλογες λοιμώξεις στο τρόπο μετάδοσης και στα παθογόνα που τις προκαλούν είναι η τραχηλίτιδα των γυναικών και η ορχεοεπιδιδυμίτιδα των νέων ανδρών.
3. Απλός Έρπητας (HSV)
   
     Ο απλός έρπης προκαλεί κατά τη πρωτολοίμωξη είτε Ερπητική ουλοστοματίτιδα (ο HSV-1) είτε λοίμωξη στη περιοχή του περινέου – γεννητικών οργάνων (ο HSV-2).
     Η στοματίτιδα και ο επακόλουθος υποτροπιάζων επιχείλιος έρπητας δεν μεταδίδονται σεξουαλικά αλλά με την απλή επαφή, ακόμα και ενδο-οικογενειακά.
   
     Αντίθετα, ο HSV-2 ή έρπης γεννητικών οργάνων μεταδίδεται κατά τη σεξουαλική επαφή και εκδηλώνεται ως επώδυνο φυσαλιδώδες εξάνθημα στη περιοχή των γεννητικών οργάνων. Αντιμετωπίζεται με Ασυκλοβίρη από του στόματος.